Certyfikat BDIH - Kontrollierte Natur-Kosmetik

Certyfikat BDIH - "kontrolierte naturkosmetik" na produktach oznacza, że do produkcji tych kosmetyków używane są naturalne surowce takie jak: jak oleje roślinne, tłuszcze i wosk, ekstrakty ziołowe i wody kwiatowe, olejki eteryczne i substancje zapachowe z kontrolowanych upraw ekologicznych lub dzikich zbiorów.

BDIH jest skrótem od Bundesverband Deutscher Industrie- und Handelsunternehmen (pełna nazwa Bundesverband deutscher Industrie- und Handelsunternehmen für Arzneimittel, Reformwaren, Nahrungsergänzungsmittel und Körperpflegemittel e.V).

Jest to zrzeszenie niemieckich firm przemysłowych i handlowych zajmujących się produkcją naturalnych preparatów leczniczych, makro-mikroelementów wywodzących się z czysto naturalnych substancji, towarów pochodzenia naturalnego oraz naturalnych kosmetyków pielęgnacyjnych.

BDIH zostało powołane do życia jesienią 1996 roku w odpowiedzi na rosnące zainteresowanie konsumentów produktami naturalnymi. Jednocześnie pod płaszczykiem „eko” wiele nowych firm starało się wykorzystać istniejący trend. Tak zrodziła się idea utworzenia BDIH.

Zrzeszenie BDIH po raz pierwszy w Niemczech zdefiniowało kryteria jakościowe dla kosmetyków. Pozwalają one przyporządkować produkty kosmetyczne do kosmetyki naturalnej lub/i do kosmetyki "bio". BDIH jest także jednostką kontrolującą produkcję takich kosmetyków i nadającą prawa do używania logo BDIH na opakowaniach.

Znak BDIH widoczny na opakowaniu kosmetyku jest gwarancją kontrolowanego, naturalnie czystego produktu.

Kryteria, jakimi kieruje się BDIH przy nadawaniu certyfikatu dla kosmetyków naturalnych to:

• stosowanie roślinnych surowców z kontrolowanych upraw ekologicznych oraz certyfikowanych dzikich zbiorów,

• nie wykonywanie testów na zwierzętach w całym cyklu produkcji kosmetyku,

• absolutny zakaz stosowania surowców pochodzących od martwych zwierząt (tj. olej żółwi, olej z norki, tłuszcz z świstaka, kolagen zwierzęcy); użycie surowców zwierzęcych jest dozwolone tylko, jeśli są one pozyskane od zwierząt żyjących np. wełna owcza, możliwie z ekologicznych hodowli. Wyjątek stanowią: chitosan  i  jedwab,

• użycie soli nieorganicznych i surowców mineralnych dozwolone jest tylko w nielicznych wyjątkach,

• do produkcji kosmetyków naturalnych można, lecz tylko z ograniczeniem, stosować takie surowce, jak np. emulgatory i tensydy uzyskiwane metodą fizyczną lub bio-technologiczną z następujących substancji naturalnych: tłuszcze, oleje i wosk, lecytyna, lanolina, sacharydy, proteiny i lipoproteiny,

• rezygnacja z organiczno-syntetycznych środków barwiących, syntetycznych substancji zapachowych, silikonów, parafiny i innych substancji uzyskiwanych przy destylacji ropy naftowej,

• wymagania dotyczące stosowania naturalnych substancji zapachowych opisane są we francuskiej normie „Matieres premieres aromatique d'origin naturelle NFT 75-006”,

• mikrobiologiczną czystość produktów zapewniają przede wszystkim naturalne systemy konserwujące; dopuszczalne są również określone substancje naturalno-podobne, które muszą być wówczas wykazane w składzie, np. kwas benzoesowy, kwas salicylowy i jego kwasy, kwas sorbinowy i jego sole, alkohol benzynowy. W deklaracji kosmetyku substancje te muszą być dodatkowo oznaczone: "Konserviert mit... [Name des Konservierungsstoffes]" ("Konserwowane... [nazwa składnika]"),

• sterylizacja surowców organicznych i produktów kosmetycznych w drodze radioaktywnego naświetlania jest niedozwolona,

• stosowanie opakowań ekologicznych i łatwo ulegających rozkładowi,

• producent zapewnia, że proces produkcji tego kosmetyku jest bezpieczny dla środowiska naturalnego,

• producent zobowiązuje się uświadamiać i edukować konsumentów, całkowicie zrezygnować z doświadczeń nad zwierzętami oraz stosowania produktów i metod modyfikacji genetycznej.